Λέπρεο

Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 280 μ., 329 κάτ.) στην πρώην επαρχία Ολυμπίας του νομού Ηλείας. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του νομού, 49 χλμ. ΝΑ του Πύργου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ζαχάρως. Παλαιότερα ονομαζόταν Στροβίτσι, ενώ η τοποθεσία έχει ταυτιστεί με την ομώνυμη αρχαία πόλη (Λέπρεον), ερείπια της οποίας έχουν ανακαλυφθεί στον οικισμό. Συγκεκριμένα, σώζονται τμήματα των τειχών της ακρόπολης και ερείπια δύο ναών, ο ένας από τους οποίους ταυτίστηκε τελευταία με τον ναό της Δήμητρας τον οποίο αναφέρει ο Παυσανίας. Μυθολογία-Ιστορία. Η αρχαία πόλη της ηλειακής Τριφυλία Λ., που αναφέρεται και ως Λέπρεοι, σύμφωνα με τη μυθολογία οφείλει την ονομασία της στον ιδρυτή της Λεπρέο, γιο του Πυργέα και της Αστυδάμειας, κόρης του Φόρβαντα, η κατ’ άλλη εκδοχή γιο του Καύκωνα, ο οποίος ήταν γιος του Ποσειδώνα. Ο Λεπρέος διαγωνίστηκε με τον Ηρακλή στη δισκοβολία, στην άντληση νερού και στο φαγητό και, επειδή ήρθαν σχεδόν ισόπαλοι, ο Λεπρέος είπε στον Αυγεία όχι μόνο να μην πληρώσει στον Ηρακλή το ποσό που του ζητούσε για να καθαρίσει τους στάβλους του, αλλά και να τον συλλάβει. Αργότερα όμως ο Ηρακλής τον σκότωσε σε μονομαχία. Κάτοικοί του Λ. ήταν στην αρχή οι Καύκωνες, πελασγικής καταγωγής, και μετά Θεσσαλοί, Μινύες και Ηλείοι. Στον δεύτερο Μεσσηνιακό πόλεμο, το Λ., το οποίο είχε ολιγαρχικό πολίτευμα, συμμάχησε με τη Σπάρτη, κατορθώνοντας έτσι να διατηρήσει την ανεξαρτησία του όταν οι υπόλοιποι Τριφύλιοι υποτάχθηκαν στους Ηλείους. Αργότερα όμως οι Λεπρεάτες υποτάχθηκαν στους Ηλείους με τη θέλησή τους. Στις αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου αρνήθηκαν να πληρώσουν τον φόρο υποτέλειας τον οποίο τους είχαν επιβάλει, με συνέπεια τη σύρραξη μεταξύ Ηλείων και Σπαρτιατών. Στον πόλεμο αυτόν, ο οποίος διήρκεσε από το 402 έως το 400 π.Χ., οι Λεπρεάτες συμμάχησαν με τους Σπαρτιάτες και έγιναν τελικά αυτόνομοι, μαζί με τους υπόλοιπους Τριφυλίους, για να υποταχθούν αργότερα και πάλι στους Ηλείους. Το 220 π.Χ. ο Φίλιππος Ε’, βασιλιάς της Μακεδονίας, κήρυξε τον πόλεμο στους Ηλείους και οι Λεπρεάτες έγιναν μέλη της Αχαϊκής συμπολιτείας. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, το Λ. υπήρξε πρωτεύουσα της Τριφυλίας, η οποία ήταν τότε αυτόνομη.